Dengan nama Tuhan yg Maha Mengasihani dan Maha Penyayang

Inilah dia; tentang aku yg terpaling biasa dan hina.

18 Januari 2010

haip!

Di setiap cerita suka

Kau kadangkala sahaja ada menjelma

Bergantung.

Di setiap cerita duka

Kau sewajibnya sahaja ada di depan mata

Bergantung juga.


Soalan dan jawapannya cuma satu

Setakat mana level iman kau, adik?


Tepuk dada kau, tanya iman kau.


Yg mana Tuhan tunggu saat itu

Apabila kau suka, ke mana pun kau berpaling, kau tetap rindu pada Dia.

Apabila kau duka, ke mana pun kau berpusing, kau tetap rindu pada Dia.

Betapa, Tuhan langsung tidak memerlukan kau.

Bahkan, kau sebenarnya bergantung harap menyujud di keagunganNya Dia


Kali ini, aku terus.

Tidak pakai bahasa-bahasa bunga

Sebab, aku hendak kau nampak telus

Biar lekat di hati itu selama.


Haip.

Aku tidak tunjuk aku warak

Sebab aku tahu aku tak layak

Yang cuma, aku hanya berkongsi

Tentang apa yg aku rasa dan mengerti

Pohon kau tidak bersangka buruk dgn aku

Aku tahu takat sehala mana perlu aku daki

Kau tidak perlu susah susah buat cerita dan fitnah aku bertalu talu

Sebab, aku mana peduli dgn kau. Kau pun hamba kerdil.

Tiada ulasan: